1. به دنبال الگویی از رفتار فریبنده باشید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی اغلب الگویی از رفتار فریبنده از خود نشان می دهند، مانند مراجعه مکرر به پزشک برای علائم ساختگی یا تظاهر به تجربه رویدادهای آسیب زا.

2. ناسازگاری در سابقه بیمار را بررسی کنید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است در تاریخچه پزشکی خود ناسازگاری داشته باشند، مانند گزارش های متناقض از علائم خود یا رویدادهای پزشکی گذشته.

3. از انگیزه بیمار برای مراجعه به پزشک آگاه باشید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است به منظور جلب توجه، همدردی یا سایر اشکال حمایت، به جای جستجوی درمان برای یک وضعیت پزشکی واقعی، به دنبال مراقبت پزشکی باشند.

4. به دنبال سابقه بیماری های ساختگی قبلی بگردید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است سابقه بیماری ها یا صدمات ساختگی قبلی را داشته باشند که ممکن است ادعا کرده باشند آن ها را تجربه کرده اند.

5. از رفتار بیمار در طول معاینات پزشکی آگاه باشید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است در طول معاینات پزشکی رفتار غیرعادی از خود نشان دهند، مانند تظاهر به بیهوشی یا غش کردن، یا تظاهر به علائمی که در واقع وجود ندارند.

6. سابقه تروما یا غفلت دوران کودکی را بررسی کنید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است سابقه تروما یا غفلت دوران کودکی داشته باشند که ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.

7. از رابطه بیمار با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود آگاه باشید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است رابطه نزدیک و وابسته ای با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود داشته باشند که می تواند تشخیص این اختلال را دشوار کند.

8. به دنبال الگوی دستکاری باشید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است از دستکاری برای دریافت آنچه از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود می خواهند استفاده کنند، مانند داروهای تجویزی یا روش های پزشکی.

9. از وضعیت مالی بیمار آگاه باشید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است سابقه مشکلات مالی یا بدهی داشته باشند که ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.

10. سابقه سوء مصرف مواد را بررسی کنید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است سابقه سوء مصرف مواد داشته باشند که می تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.

11. از شبکه حمایت اجتماعی بیمار آگاه باشید

افراد مبتلا به اختلال ساختگی ممکن است یک شبکه حمایت اجتماعی محدود داشته باشند که می تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.

12. یک ارزیابی سلامت روان را در نظر بگیرید

اگر مشکوک هستید که یک بیمار دارای اختلال ساختگی است، مهم است که یک ارزیابی سلامت روان را برای تأیید تشخیص و ایجاد یک برنامه درمانی مناسب در نظر بگیرید.

22 نکته برای شناسایی اختلال ساختگی

در اینجا 22 نکته برای شناسایی اختلال ساختگی آورده شده است:

1. از رفتار و علائم بیمار آگاه باشید.
2. به دنبال ناهماهنگی در سابقه بیمار باشید.
3. از انگیزه بیمار برای مراجعه به پزشک آگاه باشید.
4. سابقه بیماری های ساختگی قبلی را بررسی کنید.
5. از رفتار بیمار در طول معاینات پزشکی آگاه باشید.
6. سابقه تروما یا غفلت دوران کودکی را بررسی کنید.
7. از رابطه بیمار با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود آگاه باشید.
8. به دنبال الگوی دستکاری باشید.
9. از وضعیت مالی بیمار آگاه باشید.
10. سابقه سوء مصرف مواد را بررسی کنید.
11. از شبکه حمایت اجتماعی بیمار آگاه باشید.
12. یک ارزیابی سلامت روان را در نظر بگیرید.
13. از سطح اضطراب بیمار آگاه باشیدیا استرس.
14. به دنبال سابقه خودزنی یا اقدام به خودکشی باشید.
15. از توانایی بیمار در کنترل علائم خود آگاه باشید.
16. سابقه تشخیص های قبلی سلامت روان را بررسی کنید.
17. از توانایی بیمار برای عملکرد در زندگی روزمره آگاه باشید.
18. به دنبال الگویی برای جستجوی مراقبت پزشکی برای علائم جزئی باشید.
19. از توانایی بیمار در مدیریت موقعیت های استرس زا آگاه باشید.
20. سابقه اقدامات یا جراحی های پزشکی قبلی را بررسی کنید.
21. از سطح دانش بیمار در مورد وضعیت پزشکی خود آگاه باشید.
22. هنگام تشخیص، رفتار و علائم کلی بیمار را در نظر بگیرید.

راهنمای کامل برای شناسایی اختلال ساختگی

شناسایی اختلال ساختگی می تواند چالش برانگیز باشد، اما چندین مرحله وجود دارد که می توانید برای شناسایی آن انجام دهید. در اینجا یک راهنمای کامل برای شناسایی اختلال ساختگی آورده شده است:

1. از رفتار و علائم بیمار آگاه باشید.
2. به دنبال ناهماهنگی در سابقه بیمار باشید.
3. از انگیزه بیمار برای مراجعه به پزشک آگاه باشید.
4. سابقه بیماری های ساختگی قبلی را بررسی کنید.
5. از رفتار بیمار در طول معاینات پزشکی آگاه باشید.
6. سابقه تروما یا غفلت دوران کودکی را بررسی کنید.
7. از رابطه بیمار با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود آگاه باشید.
8. به دنبال الگوی دستکاری باشید.
9. از وضعیت مالی بیمار آگاه باشید.
10. سابقه سوء مصرف مواد را بررسی کنید.
11. از شبکه حمایت اجتماعی بیمار آگاه باشید.
12. یک ارزیابی سلامت روان را در نظر بگیرید.

منابع :‌

1. «اختلال ساختگی: مروری جامع» توسط A. R. M. M. van der Lei، و همکاران. (2018)
2. «روانشناسی اختلال ساختگی» نوشته J. M. C. R. P. van der Velden، و همکاران. (2018)
3. «اختلال ساختگی: تشخیص و درمان» توسط J. M. H. M. van der Velden و همکاران. (2019)

این عناوین مرجع یک مرور کلی از اختلال ساختگی، از جمله علائم، تشخیص و درمان آن ارائه می دهند. آنها منابع معتبر اطلاعات در مورد موضوع هستند و می توانند برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که مشکوک هستند که یک بیمار ممکن است اختلال ساختگی داشته باشد مفید باشد.